Nasz Gołymin

Archiwum Działalności Kulturalnej

Monastyr- Pierwszym zapisanym w Księdze Pamiątkowej Gminnego Ośrodka Kultury w Gołyminie (i wartym odnotowania) był występ zespołu Monastyr. Grupa powstała w połowie lat 70 XX wieku, przy Wojewódzkim Domu Kultury w Ciechanowie, a rekrutowała się z członków Studium Kulturalno-Oświatowego. Kierownikiem zespołu i kompozytorem był Waldemar Koperkiewicz. Zespół śpiewał głównie poezje. W Gołyminie wystąpił 18 marca 1977r. W 1978 roku wydał singel, z dwoma piosenkami (m/n „Rzeki Snu” – posłuchaj), wystąpił też na opolskim festiwalu, jednak bez większego powodzenia, a w niedługim czasie się rozwiązał. Jednak Waldemar Koperkiewicz działa w kulturze muzycznej nadal.

Pierwszą i najsłynniejszą „osobowością” sportu jaka przybyła na spotkanie z mieszkańcami naszej gminy był słynny bokser – złoty medalista olimpiady w Tokio, mistrz i wicemistrz europy w latach 60-tych –Jerzy Kulej /więcej/.
W trakcie spotkania opowiadał o swojej karierze sportowej, o szkole bokserskiej „Papy” Stamma, o przygodzie w realizacji filmu fab. ”Przepraszam, czy tu biją”. Wizyta ta cieszyło się dużym zainteresowaniem.

W maju 1980 roku na spotkanie z młodzieżą szkolną przyjechał do naszego GOK-u Michał Sumiński /więcej/. Autor książek żeglarskich, podróżnik dziennikarz, miłośnik przyrody, twórca i bohater telewizyjnych odcinków przyrodniczego programu dla dzieci i młodzieży pt. „Zwierzyniec.” (Kiedyś telewizja publiczna robiła takie ciekawe i pouczające programy). Pan Michał był związany z ziemią ciechanowską, ponieważ dzieciństwo spędził w Leśniewie w majątku P. Janiszewskich. Na spotkaniach bardzo ciekawie opowiadał o przyrodzie i życiu dzikich zwierząt. W kontaktach zakulisowych bardzo ciepły, przyjazny. Zachwyciła go architektura gołymińskiego kościoła. /film na You Tuba/

Ignacy Gogolewski - /osobowości/ W Gołyminie był przynajmniej dwa razy.
Pierwszy raz tak gdzieś kwiecień początek maja 1980 r. Przez wieś przebiegła plotka że ten „Antek Boryna” będzie świadkiem na jakimś ślubie w naszym Urzędzie Stanu Cywilnego. /Wtedy film „Chłopi” był jeszcze świeży i ta postać była bardzo popularna, a nie wszyscy kojarzyli go z naszymi Gogolami/. Tak więc pół godziny przed tą w sumie skromną uroczystością gołymiński rynek dziwnie się zaludnił. Ludzie niby przypadkowo kręcili się między pustymi wówczas sklepami, wyglądali z za rogów.
W tamtych czasach Urząd Stanu Cywilnego, Dom Kultury, i Komitet Gminny PZPR-u znajdowały się w jednym budynku w rynku (wiadomość dla młodszego pokolenia). Po ślubnej uroczystości ówczesny sekretarz w/w komitetu – jako najśmielszy w gminie zaprosił aktora do siebie i po krótkiej rozmowie zaproponował mu spotkanie z mieszkańcami Gołymina w bliskim terminie, w sali GOK-u.
A On... się zgodził.
Nadszedł oczekiwany dzień 31 maja 1980 roku. Gołymin i okolice oplakatowane. Spodziewając się tłumów zgromadziliśmy maksymalną ilość krzeseł i czekamy.......
....czekamy ......
I On przyjechał /i to był ten drugi raz/ punktualnie, elegancki, dystyngowany, trzymający dystans, aktor, artysta...

I przyszło 15 osób z nami, pracownikami GOK-u i kilkoma zaproszonymi osobami. W trakcie wzniosłej recytacji przez Pana Ignacego wierszy Jesienina jedna osoba wyszła.....
Do końca spotkania pozostało 14...
Kompletna porażka i wstyd.

Po spotkaniu pozostał krótki wpis w Księdze Pamiątkowej.
Panie Ignacy - pozdrawiamy

Bruno O’YA- koszykarz, jazzman, piosenkarz, aktor, pisarz. Urodzony w Estonii /więcej/ - (jak sam żartował z matki estonki i ojca finladczyka mógł urodzić się tylko Polak). W latach 60 przyjechał do Polski i tu pozostał. Zagrał w filmie „Wilcze Echa” w „Potopie” i jeszcze paru. Około 2 metrów wzrostu. W roku 1981 podróżował po Polsce z lubelską grupą instrumentalną „Qvo Vadis”. Śpiewał i opowiadał historie ze swojego życia z mocnym rosyjskim akcentem. W grupie występowała także Joanna Arnal. (Wpis w książce jest. Autografu niestety nie ma).

Na zapowiedziany występ Krystyny Sienkiewicz sprzedano tyle biletów że mała sala GOK-u nie pomieściła by widowni.
W dawnym budynku szkoły (baraku) dwie sąsiednie klasy miały rozbieraną ścianę i małą scenkę na potrzeby imprez szkolnych. Skorzystaliśmy w tej sali. Pani Krystyna wystąpiła z programem satyryczno - słowno – muzycznym, z towarzyszeniem akompaniatora, konferansjera, i młodej piosenkarki. I było dwie godziny dobrej zabawy.

W listopadzie 1982 roku na spotkanie z młodzieżą przyjechał ciechanowski historyk, przewodnik, pisarz Robert Bartołd. Osoba ta jest znana w Ciechanowie z rzeźby Marka Zalewskiego stojącego na ulicy Warszawskiej "Robert Bartołd na ławeczce".

W latach 80-tych po mazowieckich placówkach kultury jeździło sporo różnych artystów, aktorów, satyryków, dorabiając w ten sposób do skromnych teatralnych pensji. Między innymi przyjechał też do nas Andrzej Rumian. Pomysłodawca odnowienia przedwojennej audycji „Podwieczorek Przy Mikrofonie”, a także autor stałego segmentu p.t. "Wiadomości z kraju i ze Świata" Andrzeja Rumiana. Rodzaj parodii oficjalnej PRL-owskiej propagandy. Ale najbardziej znany był z „Listów do Rumiana” jak np. Panie Rumian - pisze młoda blondynka – czy przez deskę klozetową można zajść w ciążę. Odp. Oczywiście, ale znam przyjemniejsze sposoby.

W 1983 roku z inicjatywy (podejrzewam) jakiejś młodzieżowej organizacji i WDK w Ciechanowie powstała tzn. Estrada Młodych, grupująca muzyków i wokalistów z Ciechanowa i Działdowa. Grupa ta wystąpiła w Gołyminie 17 maja 1983r. z programem "I Radości Przyjdzie Czas"
Na uwagę zasługują dwa nazwiska we wpisie w księdze – Zbigniew Stankiewicz i Elżbieta Stankiewicz – to rodzice śpiewającej później z Varius Manx-em Kasi Stankiewicz.

Rok 1984 obfitował występami różnych teatrzyków dla dzieci i dla dorosłych. „Małpet Szał” to wyreżyserowana przez b. znanego aktora - Wojciecha Pokorę – sztuka dla dzieci, wystawiona w sali GOK-u 26 marca w/w roku. Autografów nie ma ale jedną z postaci grała sama Zofia Merie / Pani Stenia - gosposia z serialu „Klan”/. 16 kwietnia mogliśmy obejrzeć lekką sztukę teatralną „Kłamczucha”. 19 lipca zaś „Estradowe Variete” lekki program satyryczny z udziałem Cygańskiego Zespołu Muzyki i Tańca „Czarne Perły”. Przy końcu roku młodzi widzowie obejrzeli przedstawienie „Diabeł Boruta” w wykonaniu płockiej grupy teatralnej „Bajka”.