Prezentacja wideo wykonana na spotkanie rodu Gołyńskich, jakie odbyło się 25 października 2014 r. w Białołęce. W czerwcu 2015 r. wykonano II wersję.

Od początku czerwca 2012. rozpoczęło działalność „Towarzystwo Miłośników Ziemi Gołymińskiej”. Osoby zainteresowane działalnością w tym stowarzyszeniu, lub wyrażające jakiekolwiek zainteresowanie współpracą prosimy o kontakt. Wojciech Jaworowski tel. 606 323 636 Osobisty – Gminna Biblioteka Publiczna w Gołyminie-Ośrodku e-mail "Nasz Gołymin" Materiały do pobrania /pdf/

Materiały do pobrania /word/
Regulamin - Deklaracja

Piotr Józef Gołaszewski

 Syn nauczyciela i pierwszego kierownika gołymińskiej szkoły - Stanisława Gołaszewskiego urodził się w 1904 roku (prawdopodobnie w Zielonej) gdzie mieszkali jego rodzice do roku 1909. W tym roku przeprowadzają się do Gołymina i tu ich syn Piotr dorasta i kończy szkołę powszechną. Następnie w latach 1920-1925 uczy się w Seminarium Nauczycielskim w Mławie. Po ukończeniu tej szkoły wraca do Gołymina gdzie zostaje nauczycielem, a wkrótce zastępuje ojca na stanowisku kierownika szkoły. Jak na ówczesne czasy człowiek nieprzeciętny. Założyciel pierwszej Ochotniczej Straży Pożarnej. Twórca amatorskiego teatru w którym aktorami byli zarówno jego uczniowie jak i ich rodzice i nauczyciele. Współpracował z ówczesną lokalną prasą. Wydał słownik gwary mazowieckiej z okolic Gołymina. Jedyny zachowany egzemplarz tej publikacji znajduje się prawdopodobnie w zbiorach rodziny Gołaszewskich. Gdy wybuchła II Wojna Światowa zostaje powołany do wojska. Po klęsce kampanii wrześniowej, dostaje się do „radzieckiej” niewoli. Przejściowo przebywa w obozie w Kozielsku. Ponieważ był tylko podoficerem nie podzielił kotyńskiego losu polskich oficerów. Zwolniony, wraca do domu. W okresie okupacji pracuje w betoniarni w Osieku i prowadzi tajne nauczanie. Po wyzwoleniu natychmiast reaktywuje gołymińską szkołę i już w lutym 1945 roku zaczyna ona działać w budynku przedwojennego majątku ziemskiego. Następnie rozpoczyna starania o zwrot wywiezionego przez Niemców budynku przedwojennej szkoły i próbuje zorganizować w Gołyminie Liceum Ogólnokształcące. Jednak nie dane jest mu dożyć finalizacji tych przedsięwzięć. Umiera rok później 19 marca 1946 roku, nie odzyskawszy przytomności po bestialskim pobiciu. Ówczesna propaganda przypisuje tą zbrodnię członków tzn. reakcyjnego podziemia.
Spoczywa w rodzinnym grobowcu na naszym cmentarzu.

(Materiał opracowany po podstawie lokalnych przekazów.) Zapraszamy do galerii "Historia Oświaty"

Nasz Gołymin